Samochodem na wakacje.pl

Dolny Śląsk obfituje w wyjątkowe muzea związane z motoryzacją i militariami. Jednym z takich miejsc jest Muzeum Inżynierii i techniki motoryzacji w Głuszycy, które założył pasjonat pojazdów wojskowych z czasów II wojny światowej oraz konstrukcji z bloku wschodniego.

Zgromadzone pojazdy wystawiono w budynku, w którym mieściła się dawna fabryka włókiennicza Meyera Kaufmanna. Obiekt ten posiada ciekawą historię z okresu II wojny światowej, w trakcie której Niemcy produkowali tu elementy lotnicze. Były to golenie do samolotów typu Messerschmitt oraz elementy skrzydeł do samolotów.

Po wojnie powrócono do „włókiennictwa” w ramach przedsiębiorstwa państwowego i okres ten potrwał do lat 90., w których nastał dla takich zakładów wielki kryzys gospodarczy. Po upadku, hale z okolicznym terenem zostały zakupione i powstało w nich obecne muzeum oraz pole kempingowe.

Odwiedziny „szeryfów” – uczestników 1 Zlotu Pojazdów Samochodów Mundurowych w Głuszucy

Wizytę w muzeum połączyliśmy z I Zlotem Pojazdów Mundurowych, na którym licznie zaprezentowano zabytkowe radiowozy z Polski oraz z USA.

Muzeum Inżynierii i Techniki Motoryzacji w Głuszycy

Wewnątrz dawnej hali produkcyjnej znajdują się piękne zabytki motoryzacyjne z czasów II wojny światowej, lat powojennych oraz samochody z czasów zimnowojennych.

Muzeum Inżynierii i Techniki Motoryzacji w Głuszycy

Dodge WC-54 Signal Corps

Dodge WC-54 to legendarna amerykańska wojskowa karetka z czasów II wojny światowej. Jego produkcja trwała od 1942 do 1945 r. i pojazd był projektowany z myślą o transporcie rannych żołnierzy z pola bitwy do szpitali. Jego zamknięte nadwozie, wykonane przez Wayne Body Works, zapewniało ochronę przed trudnymi warunkami atmosferycznymi. Wnętrze ambulansu mogło pomieścić kierowcę, sanitariusza oraz do siedmiu pacjentów. Wnętrze karetki było ogrzewane z nagrzewnicy.

[reklama] Szukasz najlepszego noclegu? sprawdź Trivago i zaoszczędź!

W głuszyckim muzeum znajduje się wersja Dodge WC-54 używana przez Korpus Łączności (Signal Corps). Tył auta został dostosowany i zmodyfikowany pod sprzęt radiowy. przekształcona w mobilne radiostacje.

Dodge WC-54 używana przez Korpus Łączności (Signal Corps)

Wnętrze Dodge WC-54 Korpus Łączności (Signal Corps)

Wnętrze GAZa

„Iwan Willys” czyli radziecki GAZ-67

„Iwan Willys” to legendarny GAZ-67 ze Związku Radzieckiego. Produkowany był w latach 1944-1953. W Polsce znany był pod nazwą „Czapajew” od Wasilija Iwanowicza Czapajewa, rosyjskiego i radzieckiego żołnierza, dowódcy wojskowego, znanego z udziału w wojnie domowej w Rosji po rewolucji październikowej.

[reklama] Tańsze OC i AC – zrób wycenę i oszczędzaj!

Historia GAZ-67 to przykład na sowiecką myśl techniczną, opartą na adaptacji konstrukcji pochodzących z zachodu.GAZ-67 to swoista mieszanka radzieckiej myśli technicznej i amerykańskiego Bantama, protoplasty słynnego Willysa. Stąd też wzięła się jego ironiczna nazwa „Iwan Willys”. W Polsce zyskał przydomek „Czapajew”, nawiązujący do legendarnego, nieustraszonego dowódcy z czasów rewolucji rosyjskiej.

GAZ-67 to konstrukcja oparta na prostocie. Pojazd posiadał napęd 4×4 i solidną konstrukcję. Był niezawodny w trudnym terenie. W sumie wyprodukowano ponad 92 tysiące egzemplarzy tego pojazdu w wersjach GAZ-67 oraz GAZ-72.

„Iwan Willys” to legendarny GAZ-67 ze Związku Radzieckiego

GAZ-69 „Komandorka”

GAZ-69 „Komandorka” powstał na bazie podstawowej wersji GAZ-69. Powstał jako samochód dowodzenia i łączności na polu walki. Wyposażony w radiostację i napęd pozwalający jazdę w trudnym terenie stanowił niezastąpiony środek transportu dla oficerów z „bloku wschodniego” lub jak kto woli w czasach „zimnej wojny”.

Muzeum Inżynierii i Techniki Motoryzacji w Głuszycy

Chevrolet Canada

Ciężarówka Chevrolet Canada — Canadian Military Pattern (CMP) była klasą wojskowych pojazdów transportowych – w różnych wariantach – produkowanych w dużych ilościach w Kanadzie podczas II wojny światowej. Powstały zgodnie ze specyfikacjami armii brytyjskiej i były przeznaczone dla sił zbrojnych sojuszników ze Wspólnoty Brytyjskiej.

Projektowanie tych pojazdów rozpoczęto tuż przed wojną, a ich wszechstronność sprawiła, że odegrały kluczową rolę w wielu kampaniach wojennych.

Ciężarówki CMP były wysyłane również do Związku Radzieckiego po inwazji nazistowskiej, w ramach kanadyjskiego programu wzajemnej pomocy dla aliantów. Brały udział w wielu kluczowych operacjach, m.in. w **kampanii północnoafrykańskiej, inwazji aliantów na Sycylię, kampanii włoskiej, froncie rosyjskim, kampanii w Birmie, bitwie o Filipiny (1941-42), wyzwoleniu Europy Północno-Zachodniej oraz inwazji na Niemcy.

Chevrolety Canada służyły żołnierzom z Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, a po wojnie wpisały się w krajobraz polskich dróg.

Chevrolet Canada

Fiat TM48, jedna generacja z 1946 roku, silnik pojemności 10170 cm2 i mocy 145 KM

Muzeum Inżynierii i Techniki Motoryzacji w Głuszycy

DAF YA 126

DAF YA 126 to legendarny pojazd wojskowy, który stał się symbolem niezawodności i wszechstronności w holenderskich siłach zbrojnych. DAF YA 126 był napędzany silnikiem benzynowym o pojemności 4,62 litra, generującym 102 konie mechaniczne. Taka moc zapewniała pojazdowi odpowiednie osiągi na różnorodnych terenach, zarówno w warunkach polowych, jak i podczas codziennego użytkowania w wojsku.

Pojazd posiadał napęd na cztery koła (4×4), dzięki czemu świetnie radził sobie nawet w najtrudniejszych warunkach, takich jak błoto, piasek czy strome podjazdy.

Ładowność samochodu wynosiła 1 tonę, co czyniło go idealnym środkiem transportu dla wyposażenia wojskowego, zaopatrzenia i personelu. Dzięki przestronności i wytrzymałej konstrukcji był często używany do różnorodnych zadań logistycznych. W wojsku był eksploatowany do lat 80. XX w.

Ciekawostka — środkowe koła po obu stronach pojazdu pełnią dwie funkcje. Pierwszą z nich jest zapewnienie koła zapasowego w przypadku uszkodzenia któregoś koła. Druga polega na zamocowaniu kół w taki sposób, że są w pełni obracalne, co pozwala na przetoczeniu się pojazdu po przeszkodzie bez tarcia o podwozie. Koła w DAFie są też tego samego rozmiaru co w wojennym Dodge WC. Ułatwiało to logistykę i serwis.

DAF YA 126 występował w wielu wariantach, jednak podstawowa wersja służyła do transportu 6 żołnierzy oraz ich sprzętu — tylna paka osłonięta była płótnem lub pokryciem PCV. Karetka pogotowia posiadała twardy dach, ogrzewanie paki i przystosowana była do przewozu 4 noszy. Była o 50 cm dłuższa od innych wersji. Samochód „radiowy” także posiadał twardy dach i wyposażony był w sprzęt radiowy. Wyróżniały go modele FM i EZB.

DAF YA 126

GMC CCKW, do transportu łodzi desantowych, prod. 1943, poj. 4420cm3, moc 102 KM

GMC CCKW, znany również jako „Jimmy” lub „Deuce and a Half,” to jeden z najbardziej ikonicznych pojazdów wojskowych II wojny światowej. Produkowany w latach 1941–1943 przez General Motors, był podstawowym ciężarowym pojazdem armii amerykańskiej. Jego konstrukcja 6×6 zapewniała doskonałą mobilność w trudnym terenie, co czyniło go niezastąpionym w operacjach wojskowych.

Ciężarówka była dostępna w dwóch głównych wersjach: CCKW-352 (krótszy na długość i mniejszy rozstaw osi) i CCKW-353 (dłuższy i większy rozstaw osi). Warianty obejmowały modele z otwartą lub zamkniętą kabiną, a także specjalistyczne konfiguracje, takie jak cysterny, wozy strażackie czy pojazdy do transportu łodzi desantowych M20 — takową można zobaczyć w muzeum i to w dobrym stanie.

Łącznie wyprodukowano około 572 500 egzemplarzy GMC CCKW, co stanowiło znaczną część amerykańskiej produkcji ciężarówek wojskowych w czasie wojny. Pojazd był napędzany silnikiem GMC 270 o pojemności 4420 cm sześc. i mocy 102 KM, co pozwalało na przewożenie ładunków o masie do 2,5 tony. Jego maksymalna prędkość wynosiła 72 km/h, a zasięg operacyjny około 480 km.

GMC CCKW, do transportu łodzi desantowych, prod. 1943, poj. 4420cm3, moc 102 KM

GMC CCKW w wersji cysterna

Ford GPW – Jeep Willys MB – Jeep CJ-5

Historia Jeepa Willysa to niezwykła opowieść o wynalazczości i współpracy w trudnych czasach wojennych. W 1940 roku Departament Obrony USA ogłosił przetarg na lekki pojazd z napędem na cztery koła. Zgłosiły się trzy firmy: American Bantam Car, Willys-Overland i Ford. Choć pierwszym zwycięzcą był Bantam BRC, ograniczone możliwości produkcyjne firmy skłoniły armię do przekazania projektu do dalszego rozwinięcia Willysowi oraz Fordowi.

Willys-Overland stworzył model Willys MB, a Ford GPW. Produkcja przekroczyła 630 tysięcy pojazdów, które sprawdziły się na wszystkich frontach II wojny światowej. Po wojnie wojskowe Jeepy ewoluowały w modele cywilne CJ, ustanawiając Jeepa symbolem niezawodności. Dziedzictwo Willysów trwa do dziś, przypominając o roli innowacji w pokonywaniu wyzwań.

Ford GPW i Willys MB, choć bardzo podobne, różniły się w pewnych detalach konstrukcyjnych. Główną różnicą był poprzeczny łącznik ramy podwozia za osłoną chłodnicy silnika: wykonany z wygiętej rury u Willysa, i tłoczonego profilu w kształcie litery „C” w Fordzie GPW.

Podobne rozbieżności dotyczą tylnych podnóżków – w Willys MB były one zrobione z prostej rurki, natomiast Ford GPW wzbogacił je o elegancką wytłoczkę, nadając im bardziej estetyczny wygląd. Jednak mimo tych różnic, oba pojazdy zachowywały tę samą trwałość i parametry techniczne.

[reklama] Znajdź tani samochód na wynajem

Ciekawym aspektem jest polityka Forda, który oznaczał swoje części charakterystycznym stemplem z literą „F”. Taki zabieg miał podkreślić ich oryginalność i był widoczny niemal na każdej części produkowanej przez tę firmę. Stempel „F” stał się więc nieodzownym elementem dla osób, które chciały wiernie odtworzyć pojazdy Ford GPW. Warto podkreślić, że wiele części do obu modeli produkowano w tych samych fabrykach, co dodatkowo świadczy o ich spójności.

Jeep CJ-5, III generacja, prod. 1965, produkowany 1954 – 1983, 2500cm3, 75KM

Willys MB z 1943 roku, produkowany w latach 1941 do 1945, pojemność 2200 cm3, moc 60KM

Ciekawostka — pochodzenie nazwy Jeep mogło pochodzić od komiksowej postaci Eugene the Jeep – towarzysza przygód marynarza Popeye’a, który potrafił wybrnąć z najgorszej sytuacji. Taki właśnie był Jeep Willys.

Ford GPW, prod. 1944, produkowany 1941 – 1945, 2200cm3, 60KM

Widoczny na zdjęciu Ford GPW pochodzi z Włoch i był używany przez marynarkę wojenną. Widać na nim ślady oryginalnej niebieskiej farby.

Ford GPW, prod. 1944, produkowany 1941 – 1945, 2200cm3, 60KM

Ford GPW – prostota wykonania zawieszenia i ochrona przewodu hamulcowego przed uszkodzeniem

Willys MB

Fiat Campagnola z 1955 roku, produkowany od 1951 – 1973, 1901 cm3, 53 – 63KM

Fiat Campagnola z 1955 r. to ikona włoskiej motoryzacji. Ten lekki samochód terenowy, produkowany przez Fiata od 1951 do 1973 r., zyskał uznanie zarówno w wojsku, jak i w cywilnym użytkowaniu.

Campagnola powstała w odpowiedzi na zapotrzebowanie włoskiej armii na lekki, terenowy pojazd, który mógłby zastąpić używane dotychczas Jeepy Willys. Konstrukcja Campagnoli była prosta, ale solidna, co zapewniało jej niezawodność w trudnych warunkach. Campagnola z 1955 r. była napędzana silnikiem benzynowym o pojemności 1901 cm sześc. i osiągał moc około 63 KM. Pojazd posiadał napęd na cztery koła i czterobiegową skrzynię manualną. Masa własna pojazdu wahała się w okolicach 1250 — 1350 kg.

Radziecki motocykl Dniepr

Cadillac z 1941 roku, III generacja, poj. 5,7 litra

Chevrolet CORVETTE C3 rok produkcji 1974. Wytwarzany od sierpnia 1967 do października 1982. Silnik 5,7 litra osiągał moc 400 KM

Chevrolet Corvette C3 z 1974 r. to kultowy amerykański samochód sportowy o dużej mocy 400 KM! Ten był, jest i będzie marzeniem niejednego mężczyzny!

Chevrolet CORVETTE C3 rok produkcji 1974. Wytwarzany od sierpnia 1967 do października 1982. Silnik 5,7 litra osiągał moc 400 KM

Ekspozycja milicyjno – policyjna

Mundur policyjny – polowy

Pałka milicyjna

Muzeum Inżynierii i Techniki Motoryzacji w Głuszycy

Liberecké Automobilové Závody (LIAZ) – czeska (do 1993 r. czechosłowacka) fabryka samochodów ciężarowych z siedzibą w Jabłońcu nad Nysą. W 1951 r. w Libercu powstała fabryka LIAZ na terenach dawnej „Reichenberger Automobilfabrik”, gdzie przeniesiono część produkcji Škody. Model 706 był produkowany jako Škoda i LIAZ jednocześnie. W 1957 r. powstał model 706RT, a w 1960 r. ciągnik siodłowy 706RTTN. Restrukturyzacja firmy rozpoczęła się w 1989 r. LIAZ przekształcił się w „Truck International AS”, filię Škody.

Planowano produkcję nowego modelu – 42-tonowego ciągnika Škoda Xena, wyposażonego w silnik Detroit Diesel serii 60 z turbodoładowaniem, intercoolerem i 18-stopniową skrzynią Eaton. Seria prototypowa objęła 30 pojazdów, ale nie udało się uratować firmy. W 1999 r. wyprodukowano jedynie 130 ciężarówek. Po przejęciu zakładów przez słowacką firmę „Sipox Holding”, produkcja całkowicie zamarła.

Policjant i Osinobus

Osinobus to polski pojazd zaprojektowany do przewozu większej liczby osób na krótkie dystanse, produkowany przez Zakłady Budowy Maszyn „Osiny” na bazie kolejnych modeli samochodów ciężarowych. W miejsce skrzyni ładunkowej zabudowano w nim kabinę pasażerską.

Pierwszy Osinobus został stworzony w jednym z wydziałów Kopalni Rud Żelaza „Osiny” na własne potrzeby transportowe. Brak podobnych pojazdów na rynku sprawił, że projekt spotkał się z dużym zainteresowaniem. Z czasem produkcja Osinobusów stała się jednym z kluczowych elementów działalności przekształconego przedsiębiorstwa – Zakładów Budowy Maszyn „Osiny” w Poraju. Przekształcenie to nastąpiło w wyniku sukcesywnego zamykania kopalń rud żelaza.

Osinobus nie był pierwszym tego typu pojazdem w Polsce. Już od 1954 r. na bazie Stara 20 w Jelczu produkowano tzw. autobusy zastępcze, powszechnie nazywane „Stonkami”. Koncepcja budowy autobusów na podwoziach ciężarówek nadal znajduje zastosowanie w Ameryce Północnej – szczególnie w autobusach szkolnych i pojazdach specjalnych. W Europie takie rozwiązanie jest obecnie rzadkością, choć wciąż występuje np. w Rosji.

Komendant z klasykiem radiowozów używanych w polskiej policji – Oplem Astrą i suszarką na masce

„Suszarka” Rapid 1A – policyjny radar prędkości

Policyjne motocykle oraz taśmy z kolcami do zatrzymywania uciekających pojazdów – kolce przebijały opony w momencie przejazdu przez nie.

Muzeum Inżynierii i Techniki Motoryzacji w Głuszycy

Jednoosiowy mikrociągnik „Dzik”

Dzik to jednoosiowy mikrociągnik małej mocy, stworzony z myślą o pracach pomocniczych w rolnictwie, ogrodnictwie i leśnictwie. Projekt opracowano w 1957 r. we Wrocławskim Biurze Konstrukcyjnym Przemysłu Maszynowego Leśnictwa, bazując na dwusuwowym silniku spalinowym S-82 produkowanym przez Wytwórnię Sprzętu Mechanicznego „Polmo” w Bielsku-Białej.

Zobacz kultowy sprzęt militarny używany przez wojsko polskie i zasubskrybuj nasz kanał:

Do września 1958 r. wyprodukowano 17 prototypowych egzemplarzy, natomiast w 1959 roku rozpoczęto produkcję seryjną, zakładając początkowo produkcję 800 sztuk. W pierwszym roku seryjnej produkcji wprowadzono na rynek ponad 300 egzemplarzy modelu „Dzik 1”, napędzanego silnikiem S-82 o mocy około 8 KM, opracowanym przez Fryderyka Bluemkego.

Jeszcze w 1959 r. zakończono produkcję modelu „Dzik 1”, a w 1960 roku rozpoczęto produkcję zmodernizowanej wersji „Dzik 2”, wyposażonej w silnik S-261C o mocy 8,5 KM. Był to model prostszy i bardziej ekonomiczny w konstrukcji.

Ostatnia seria ciągników, oznaczona jako „Dzik 21”, została wyprodukowana około 1980 r. Mikrociągnik oferował możliwość wyposażenia w różnorodne narzędzia napędzane przez jego silnik. W pierwotnej wersji dostępnych było aż 22 typy osprzętu.

Kuchnia polowa z 1911 roku, prod. Szwajcaria

Ten drewniany wóz ciągnięty przez konie pochodzi z 1911 r. i dawniej służył jako kuchnia polowa.

Kuchnia polowa z 1911 roku, prod. Szwajcaria

Moris / Austin MINI C3, prod. 1979, produkowany od sierpień 1959 do Październik 2000, poj. 850 cm3, moc 34 KM

Tym kultowym sprzętem jeździł niezdarny, ekscentryczny i dziecinny bohater szklanego ekranu — Jaś Fasola. Jak głosi hasło na naklejce — Jaś Fasola na prezydenta!

Jaś Fasola na prezydenta!

W muzeum zorganizowano także ekspozycję pojazdów z „bloku wschodniego”. Największą część stanowią auta z PRL-u, a wśród nich pięknie odrestaurowane Nyski, Tarpan, Polonez i mały Fiat. Ciekawym samochodem jest także Fiat w wersji 127p.

Piękne perełki z „bloku wschodniego”

Pięknie odrestaurowane Nyski

Przed rozpoczęciem produkcji kultowego samochodu Nysa, w zakładach w Nysie, które początkowo funkcjonowały jako Fabryka Mebli Stalowych „Zachód”, wytwarzano meble stalowe, takie jak łóżka szpitalne, szafy, biurka i kasy pancerne.

Weteran częstochowskiego pożarnictwa – Magirus – Deutz150D11F

Motorynka była marzeniem każdego chłopca w PRL-u! To prawdziwa legenda wśród niewielkich motorowerów i nadal cieszy się zainteresowaniem wśród kolekcjonerów.

Motorynka Romet

Podczas 1. Zlotu Pojazdów Mundurowych mieliśmy okazję odwiedzić Muzeum w Głuszycy. Wydarzenie to cieszyło się ogromną popularnością wśród miłośników i kolekcjonerów polskich oraz amerykańskich radiowozów. Frekwencja dopisywała.

Na zlocie nie zabrakło również funkcjonariuszy policji, którzy zaprezentowali sprzęt wykorzystywany w trudnym terenie Gór Sowich.