„Zamek Książ jest pięknie położony: wieńczy okrytą sosną skałę na wysokości powyżej 200 stóp na południowy zachód i północ i dominuje nad ogromnym obszarem wiejskim z lasami, jeziorami i szerokimi połaciami równin, które bledną w porównaniu z odległymi śląskimi górami. Wiele ze starych pokoi, w jednej części domu, znajduje się faktycznie w skale i łączy rzekę płynącą daleko w dół poniżej dna głębokiego wąwozu. Wszystkie drogi do zamku stopniowo wznoszące i zbliżające z każdego kierunku, to stale zawierająca się perspektywa zachwycającej cudowności. Zamek jest usytuowany w pobliżu zachodniej granicy Śląska, gdzie styka się z tym co było starą czeską granicą w malowniczej górskiej krainie znanej w Niemczech jako Sudety” – tak opisuje w swoim pamiętniku zamek Księżna Daisy (Taniec na wulkanie – Daisy Hochberg von Pless – wyd. Arcana).

„Pierwotnie była to forteca otoczona fosą i strażą zamkową lub wieżą strażniczą i została wzniesiona w celu obrony granicy przez księcia świdnickiego Bolka I w 1292 roku. Ale w tamtych czasach fortece stale zmieniały właścicieli, a więc jakiś czas potem zamek przeszedł w ręce rycerza Konrada I von Hochberg z Giersdorfów, założyciela linii ksiąskiej, do potomków którego należy on do dnia dzisiejszego. Z bramy głównego parku wspaniała aleja lipowa stopniowo wiedzie do wejściowych wież strażniczych i przechodzi przez zewnętrzne i wewnętrzne podwórko – dziedziniec ozdobiony kwiatami, aż do głównego wejścia od fasady wschodniej” – kontynuuje w swoim pamiętniku Daisy (Taniec na wulkanie – Daisy Hochberg von Pless – wyd. Arcana).

Zamek Książ o którym pisze jego mieszkanka i zarazem właścicielka Księżna Daisy został ukończony w 1292 roku przez Bolka I Surowego. Zamek stanowił sieć warowni obronnych dla szlaku handlowego przebiegającego wzdłuż granicy z Czechami. Obecnie cały szlak nazwany jest „Szlakiem Zamków Piastowskich”, oznaczony kolorem zielonym i czeka na swoich odkrywców. Zaczyna się od Zamku Grodno w Zagórzu Śląskim a kończy Zamkiem Grodziec we wsi Grodziec.

Zamczysko jest niezwykle malowniczo położone, na wielkim skalnym cyplu górującym nad doliną rzeki Pełcznica i Książańskim Parkiem Krajobrazowym. Po licznych przebudowach posiada różne style epokowe, a całość monumentalnego gmaszyska zawiera ponad 400 pomieszczeń! Przyglądając mu się z położonego naprzeciw tarasowi widokowemu zobaczycie ów różnorodność stylów architektonicznych, które nadają wyjątkowość tej budowli i pozwalają określić widełki czasowe powstawania poszczególnych części zamku.

Od 1509 roku Zamek Książ znajduje się w rękach możnego rodu von Hochberg aż do roku 1941 roku, w którym władze III Rzeszy przejęły zamek (za długi wobec państwa), a nazistowska organizacja Todt przystąpiła do przekształcania zamku w jedną z domniemanych kwater Adolfa Hitlera. Podczas przebudowy zniszczono większość zabytkowego wystroju wnętrz. Przed głównym portalem wydrążono szyb windowy głębokości 40 metrów prowadzący do podziemi, których przeznaczenie do dnia dzisiejszego owiane jest tajemnicą i rozpala wyobraźnię poszukiwaczy przygód! Do niedawna w podziemiach zamku mieściła się Polska Akademia Nauk, której pracownicy zajmowali się badaniami ruchów tektonicznych przy użyciu bardzo czułego sejsmografu. Obecnie podziemia pod zamkiem są udostępnione zwiedzającym i łączą się z tajemnicą złotego pociągu.

W XIX i XX wieku w zamku gościło wiele światowych sław, wśród nich Izabela Czartoryska, Zygmunt Krasiński, car Rosji Mikołaj I Romanow, Winston Churchill czy późniejszy prezydent USA John Quincy Adams. W latach 1909–1923 książę Jan Henryk XV Hochberg książę von Pless dokonał kolejnej przebudowy, m.in. dobudował nowe skrzydło i zmodernizował tarasy z fontannami (źródła podają, że było ich aż 12).

„W księżycowe noce zwykłam przechadzać się po tarasach sama, podchodzić do schodów, słuchać rozmów, wąchać zapach cygar i wsłuchiwać się w szum rzeki w dolinie, który przypominał mi o morzu w Newlands – jedna fala przychodzi po drugiej, tak zawsze było i tak będzie…” – wspomina Daisy (Taniec na wulkanie – Daisy Hochberg von Pless – wyd. Arcana).

Przed I wojną światową wybudowano także palmiarnię w Lubiechowie i urządzono ogród japoński. Ostatnią z rodziny Hochbergów na zamku była Maria Teresa Oliwia Hochberg von Pless, zmuszona w 1940 do opuszczenia Książa. Od lat 20. XX wieku, ze względu na problemy rodzinne i finansowe Hochbergów, Książ powoli podupadał.

Po drugiej wojnie światowej w myśl ustaleń jałtańskich Książ znalazł się w granicach Polski. Nim to się stało przez zamek przeszła Armia Czerwona dokonując ostatecznego zamachu na jego pięknych wnętrzach… .

„Książ zawsze kojarzył mi się z samotnością. Być może dlatego, że dla mnie leżał on w zupełnie obcym kraju. Gdyby byli tam jacyś mili sąsiedzi, zamiast plotkujących, zazdrosnych i ograniczonych umysłowo hrabin i hrabiów, jakże zmieniłoby to moje o nim zdanie” – wyznanie Daisy (Taniec na wulkanie – Daisy Hochberg von Pless – wyd. Arcana).

Zobacz także „tajemnice wałbrzyskiego zamku” – kliknij tu

Zobacz także „Ścieżkę Hochbergów” wiodącą od zamku wzdłuż Pełcznicy – kliknij tu

Zdobądź najwyższy szczyt Gór Wałbrzyskich – Borową (853 m n.p.m.)

Znajdź swój wymarzony nocleg w Wałbrzychu i na całym świecie: