Legendę o mrocznym księciu Drakuli, zna chyba każde dziecko w Polsce i na świecie. Hollywoodzka animacja o kongruentnym tytule „Hotel Transylwania”, odegrała tu niewątpliwie poznawczą rolę dla młodego odbiorcy, zgłębiając temat tej wiecznie budzącej ekscytację legendy. Jednak czy wiecie skąd wzięła się postać arystokratycznego wampira i kim była rumuńska królowa Maria? A może wiecie co ich łączyło ze sobą? Jeśli nie – zapraszam do tekstu.

Bez wątpienia wspólnym mianownikiem dla hrabiego Drakuli oraz królowej Marii jest transylwańskie zamczysko Bran, w którym oboje spędzali swój wolny czas. Różnicą jest jednak fakt, że książę ciemności i miłośnik ludzkiej krwi w osobie Drakuli, mieszka w nim do dnia dzisiejszego, występując w formie mrocznej legendy. Królowa Maria i jej mąż Ferdynand I – król Rumunii, otrzymali ten zamek 1 grudnia 1920 roku, jako dar od włodarzy miasta Braszowa. Królowa urządziła w nim królewską rezydencję. Wówczas Transylwania stała się częścią Wielkiej Rumunii.

Wampir Drakula jest postacią fikcyjną, mitem człowieka powstałego na bazie hospodara wołoskiego – Włada Palownika. Postać tę stworzył irlandzki pisarz Bram Stoker.

Kim zatem był Wład Palownik i dlaczego stał się inspiracją dla twórcy Drakuli?

Wład Țepeș urodził się w 1431 roku w Sighișoarze, na obszarze Transylwanii i był synem Włada II zwanego „Draculea”. Przydomek ten zawdzięczał przynależności do zakonu rycerskiego „Smoka”, powołanego do prowadzenia krucjat przeciwko Turkom osmańskim. W łacinie „drac” oznacza smoka. W języku rumuńskim słowo „drac i draculea” oznacza diabła. Stąd Wład II nazywany był diabłem, a jego syn Palownik – synem diabła.

Przydomek „palownik” wywodzi się z bezwzględnej i okrutnej postawy Włada wobec swoich wrogów oraz ludzi łamiących ustalone przez niego zasady. Ulubioną formą wymierzania przez Palownika kary było nabijanie wroga na zaostrzony pal. Kat smarował jego zaostrzony koniec tłuszczem, po czym przez odbyt kierował go w stronę gardła, omijając przy tym najważniejsze ograny wewnętrze. Kara miała być dotkliwa. Kilkugodzinne, a nawet kilku dniowe jęki ofiar, miały skutecznie odstraszać potencjalnych wrogów oraz najeźdźców. Jedna z mrocznych legend głosi, jakoby Wład Palownik uwielbiał jadać wśród nabitych na pal ludzkich ciał, popijając strawę ich krwią. Taki obraz wołoskiego włodarza mógł wpłynąć na późniejszą postać literacką Drakuli.

Drakula stał się symbolem oporu przeciwko inwazji tureckiej oraz obrońcą chrześcijaństwa. Dzięki walce z islamskim najeźdźcą zyskał pełne poparcie kościoła. Pomimo sadystycznej i okrutnej postawie wobec swoich przeciwników, uchodził za narodowego bohatera. Nawet czerwony dyktator – Nicolae Ceaușescu, nadał mu taki tytuł w czasie swoich rządów. Ciekawą legendą jest polski akcent w znajomości z Drakulą. Otóż król Polski i Węgier – Władysław III zwany Warneńczykiem, w przeddzień bitwy z Turkami pod Warną, otrzymał od Palownika najszybszego konia i dwóch najlepszych rycerzy. W razie kłopotów podczas bitwy, młody król miał czmychnąć na wierzchowcu, a swoje życie powierzyć ochronie. Władysław jednak nie usłuchał rad Drakuli i został pojmany na polu walki. Potem jak wieść niesie odcięto mu głowę, którą odesłano do Konstantynopola i trzymano w beczce z miodem. Ciała jednak nigdy nie odnaleziono i to jest mocno zastanawiające… .

Niesłuchaną historię losów młodego Warneńczyka po bitwie pod Warną, opisał portugalski historyk Manuel Rosa. Twierdzi on, że król Polski i Węgier zbiegł na Maderę i tam pojął za żonę portugalską arystokratkę! Lepszym jego hitem jest teza, że z tego związku narodził się Krzysztof Kolumb, wnuk Władysława Jagiełły!

Królowa Maria zasłynęła także z walki na rzecz swojej nowej ojczyzny -Rumunii, w której się nie urodziła. Pochodziła z Edynburga i była wnuczką królowej Anglii Wiktorii oraz cara Aleksandra II. Mając zaledwie 17 lat poślubiła księcia Ferdynanda Rumunii, przyszłego następcę tronu. Jeszcze jako księżniczka żywo interesowała się światową polityką i spotykała z różnymi politykami. Żyła problemami swojej nowej ojczyzny, za co zyskała duże uznanie króla oraz jej mieszkańców.

W czasie I wojny światowej służyła ojczyźnie i działała jako sanitariuszka oraz koordynowała działania Czerwonego Krzyża. Ludzie ją za to cenili. Król Ferdynand I opowiedział się stronie Ententy i wypowiedział wojnę państwom centralnym – Austro-Węgrom, Niemcom, Bułgarii oraz Turcji Osmańskiej. Realizując ten krok, Rumunii liczyli na włączenie do swojego terytorium ościennych ziem zamieszkałych przez Rumunów. Mowa o Transylwanii, Banatcie, Bukowinie oraz ziemiach węgierskich do rzeki Cisa. W czerwcu 1918 roku do Rumunii przyłączyła się Besarabia, będąca od roku Mołdawską Republiką Demokratyczną.

Po I wojnie światowej królowa Maria przyłączyła się z nieoficjalnego stanowiska do rumuńskich mężów stanu w rozmowach pokojowych w Paryżu, aby głosić sprawę swojego kraju w temacie zdobyczy terytorialnych. Faktem jest, że obecna wielkość Rumunii jest w dużej mierze wynikiem determinacji Marii podczas paryskich rozmów.

Królowa Maria podczas konferencji pokojowej w Paryżu zapytana o cel swojego przyjazdu odpowiedziała: „Każdy kraj potrzebuje twarzy. Więc kiedy wszyscy gromadzicie się na naradach, chcę, żeby Rumunia miała twarz. Jestem tutaj, aby być tą twarzą, aby uczynić Rumunię czymś bardziej osobistym niż statystyki i mapy”. Marię opisywano potem jako „wielką królową, która (…) rozpowszechnia swoje błogosławieństwo wszędzie tam, gdzie chodził, zdobywając w ten sposób, z nieodpartym rozmachem, serca całej ludności kraju”. Królowa była wyznawczynią bahaizmu.

Naczelnik Państwa Józef Piłsudski (trzeci z lewej) oraz poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny Polski w Rumunii Aleksander Skrzyński (pierwszy z prawej) w towarzystwie członków rodziny królewskiej na tarasie letniej rezydencji. Widoczni: król Ferdynand I (piąty z lewej), królowa Maria (czwarta z lewej), następca tronu książę Karol (pierwszy z lewej) z małżonką Heleną oraz książę Mikołaj.

W dużej mierze dzięki agitacji królowej, w ramach Wielkiej Rumunii doszło do uznania jej zwierzchnictwa na regionami: Transylwanii, Banatu, Kriszany i Marmarosza – w ramach Traktatu w Trianon (1920 r.), oraz wyznaczył granicę pomiędzy Rumunią a Węgrami. Besarabia oraz Bukowina weszły w skład Wielkiej Rumunii do roku 1920 roku, na mocy Traktatu Wersalskiego. Polecam najnowszy film (2019) o tym wydarzeniu pt.: „Maria, królowa Rumunii”.

Pokrewieństwem Włada Palownika, zwanego potocznie Drakulą z rumuńską królową Marią, jest przede wszystkim ich siła charakteru oraz determinacja w dążeniu do odbudowy własnego kraju, swojej ojczyzny i ochrony jej przez wpływami i atakami z zewnątrz. Zarówno Drakuli jak i królowej Marii zależało na dobru i niezależności swoich podwładnych od strony wroga. Wład Palownik walczył z wrogami swojej ojczyzny, korupcją i wprowadzał swoje prawa, zasady oraz obowiązki dla poddanych. Kto nie grał z nim w jednej drużynie, ten stawał się jego wrogiem. A być jego wrogiem równało się wyjść z tego świata – najczęściej poprzez drewniany pal w odbycie.

Królowa Maria tak zżyła się z rumuńskim narodem, tak poznała jego ludzi i obyczaje, że całą mocą walczyła o potęgę terytorialną Wielkiej Rumunii. Nie straszna jej była praca z chorymi czy opieka nad rannymi żołnierzami. Tam gdzie widziała cierpienie i biedę, starała się reagować i pomagać na ile była w stanie.

Obie postacie stały się legendami w Rumunii. Na świecie prym wiedzie Drakula, głównie za sprawą irlandzkiego powieściopisarza. Igraszką losu jest jednak fakt, że powieść o krwiopijnym wampirze została wydana w Rumunii dopiero w roku 1990! Przypomnę, że została napisana w 1897 roku… .

Dla miłośników historii Dolnego Śląska, mam ciekawostkę o niedoszłym ożenku ślicznej córki Marii – Ileany, z ukochanym synem książańskiej księżnej Daisy – Aleksandrem. W wyniku skandalów z udziałem młodzieńca, strona rumuńska zerwała zaręczyny… . Nie pomogła nawet przyjaźń Daisy z Marią… .

Zamek w Bran łączy obie postacie pod swoim dachem. Królowa Maria miała dwa ukochane miejsca na ziemi – Zamek Bran i Pałac w Bałcziku. Ten pierwszy ocaliła przed totalnym zrujnowaniem, drugi straciła na rzecz Bułgarii. Drakula nadal ma się dobrze i coraz śmielej pomieszkuje w komnatach starego zamczyska. Stał się prężną machiną napędową dla transylwańskiej turystyki. Sam zamek rozpala umysły przyjezdnych, którzy z bijącym z ekscytacji sercem wspinają się do jego wrót, licząc na spotkanie z legendarnym wampirem.

Chcąc sformować niezwykłą historię o wiecznej miłości, umieszczę królową Marię w zarzewiu namiętnego romansu z przystojnym hrabią Drakulą. Efektem tej ballady jest wieczność życia dla królowej. Kto wie, co dzieje się w nocy w zamkowych komnatach i wąskich, tajemniczych korytarzach… . Dla tego romansu zamek w Branie stał się harmonijną scenerią i miejscem akcji.

Prześledźcie na naszych zdjęciach i filmie, jak dużo na zamku jest śladów królowej, jak wiele pozostało jej rzeczy… . To pewne, że ona tu wraca, zważywszy na fakt przeniesienia tu szkatuły z jej sercem. Czy Was to choć trochę nie dziwi? Serce królowej trafia do zamku wampira?

Pozostaje Wam jedno – przyjechać do Rumunii, odwiedzić zamek w Branie i po swojemu odkryć tajemnicę syntezy legendarnego wampira z rumuńską królową oraz starymi murami zamku.

Zobacz: Samochodem na wakacje.pl | Bułgaria – samochodem wzdłuż bułgarskiego wybrzeża oraz Samochodem na wakacje.pl | Ze 100 dolarówką do Bułgarii!